Tylko dla samej siebie,
Biegnę w myśli po niebie.
Na temat lasu dzieje,
Na wietrze rozwieję.
Las otwiera nam jakby szkatułkę,
Gdzie ma swój najdroższy skarb,
Którym podzielić się chce z niektórymi z nas...
Widząc ten krajobraz
Przypomina nam się,
Gdy byliśmy tam pierwszy raz
I po raz pierwszy zobaczyliśmy:
Dzięcioła stukającego w drzewo,
Zabłąkanego zająca,
Czy bawiące się sarenki.
Uwielbiam w nim przebywać,
Przede wszystkim letnią porą roku,
Gdy tętni on życiem...
Jest...
Dla zwierząt schronieniem,
A dla nas miejscem,
Gdzie chcielibyśmy już pozostać
na zawsze...
Las zostanie zawsze jakby... pudełkiem
Z zawartością czystego powietrza,
Którego coraz częściej nie ma.
Lasu widok jest dla mnie lekiem,
Chciałabym żeby stał wiekiem.
Ach te krajobrazy, tak bardzo pogodne,
Niech nigdy nie staną się wodne.
Chciałabym w nim znaleźć leśne róże,
Które by wstrzymały wszelkie powodzie i burze.
Każdy leśny krajobraz się wplata,
Do naszego pustego świata.
Jakbym miała swoją nić,
To bym mogła na niej śnić.
Każda roślina ma swój pączek,
Tak jak materiał na nić ma pajączek.
W lesie jest bardzo wesoło,
Opowie ci to każdy zwierzak wkoło.
Las ma swój najpiękniejszy... kwiat, jaki?
Odpowie za kilka lat, zmieniony nasz świat.
Mój dzisiejszy dzień kończy się na uśmiechu,
A wy pamiętajcie:
Że dokąd na mapie lasu nić,
Dotąd ja: SYLWIA GIERS i wy będziecie żyć.
|
